De 3 beste argumenten tegen
het christendom vanuit de Islam

Deel 3c Het bewijs tegen de claims van
islamitische apologeten over de Koran:
De Manuscripten

Het laatste stuk bewijs tegen de beweringen van de moslimapologeten, dat de Koran zonder kleerscheuren is overgeleverd zonder dat er een letter is veranderd, is te vinden in de manuscripten van de Koran. Zoals gezegd hebben moslims een utopisch beeld van de mate van accuratesse waarmee de Koran is overgeleverd. Onderstaande bewering illustreert hoe moslim apologeten de Koran zowel onder onder niet-moslims als onder hun eigen gelederen promoten:

“The Qur’an is a record of the exact words revealed by God through the Angel Gabriel to the Prophet Muhammad. It was memorized by Muhammad and then dictated to his Companions, and written down by scribes, who cross-checked it during his lifetime. Not one word of its 114 chapters, Suras, has been changed over the centuries, so that the Qur’an is in every detail the unique and miraculous text which was revealed to Muhammad fourteen centuries ago.” (www.islamicity.com, search for ‘What is the Qur`an?’; accessed 25 July 2015) [1]

We hebben al in deel 3b gezien dat de Islamitische traditie het dikgedrukte gedeelte van deze bewering niet ondersteunt. Wat een nog definitievere weerlegging is van de voorgaande bewering betreft wat men in de manuscripten vindt van de Koran. De huidige Koran is gebaseerd op een tekst dat in 1924 gestandaardiseerd is door geleerden in Cairo, Egypte. Er is dus bijna 1300 jaar tussen de herbewerkte tekst die opgesteld was door Uthmann (die we niet eens het origineel kunnen noemen) en de standaardisatie van de huidige tekst. Wat we tussen die twee gebeurtenissen aan Koranmanscripten vinden haalt een dikke streep door de bovenstaande bewering. De 3 meest bekende manuscripten die teruggevonden zijn van de Koran zijn de Samarkand manuscript in Tashkend en de Topkapi manuscript in Istanbul en de Sana’a manuscript in Yemen. Welke, geheel in tegenstelling tot de bewering van moslim apologeten in, geen van allen van de tijd van Uthmann afkomen, maar daterend van de 8^e tot de 9^e eeuw.

Voordat wij naar deze manuscripten gaan kijken nemen we eerst nog een kijkje in de Codex Parisino-petropolitanus, gestationeerd in Parijs. Moslims doen vaak neerbuigend en lacherig over het feit dat het verschil tussen de tekst van de Korans vaak slechts een letter is, de letter alif. Een letter dat vaak duizenden keren is toegevoegd in zo’n manuscript en dus duizenden varianten beslaat. In verreweg de meeste gevallen wordt de betekenis hiermee niet veranderd, maar soms ook wel. In dit manuscript zien wij dat in Koran 3:158 leest “En als jullie sterven, of als jullie gedood worden, worden jullie zeker niet tot Allah verzameld” terwijl de huidige Koran leest “En als jullie sterven, of als jullie gedood worden, zeker tot Allah worden jullie verzameld”. Het verschil hier is zo’n alif. En het is dus 1 letter dat de betekenis van zo’n tekst helemaal 180 graden omdraait.

In de Samarkand codex zijn er een hoop verschillen met de huidige Koran en eentje die vooral in het oog springt is de variant in Soera 37:103, waar de Samarkand codex leest “wa ma ‘aslamaa” dat betekent “en zij onderwierpen zich niet”, terwijl de huidige Koran leest “Falammaa ‘aslamaa” dat “toen zij zich beiden onderwierpen” betekent. Dat is nogal een verschil tussen de twee teksten. En meerdere verschillen kunnen worden waargenomen in de tekst van de Koran tussen de Samarkand manuscript en de huidige Egyptische Koran uit 1924 in Soera’s 2:15, 2:57, 2:284, 5:99, 6:11, 7:27, 7:69, 18:83, 19:72, 20:3, 20:79, 20:108, 36:20-21, 38:26, en meerdere verzen waar de betekenis van de tekst soms verandert door de variante lezingen in de manuscripten.

Wellicht het oudste manuscript dat teruggevonden is is het manuscript uit Sana’a in Yemen. Hieraan hebben verschillende manuscript deskundigen gewerkt, een van wie Elisabeth Puin is, een Duitse Islamologe, die een aantal werken heeft waar zij de tekst van de Sana’a manuscripten naast de huidige tekst legt en die vergelijkt. Meteen springen de variante lezingen in het oog. Een van die varianten in de tekst van Sana’a is Soera 9:74. [2] De standaard tekst leest als volgt (alle nadrukken zijn door mij toegevoegd):

“….maar als zij zich afwenden, dan zal Allah hen straffen met een pijnlijke bestraffing, in dit leven en in het Hiernamaals. En op de aarde is er voor hen geen (beschermer en geen helper).”

De tekst van Sana’a palimpsest, [3] ‘DAM 0 1-27.1’ leest als volgt:

“…maar als zij zich afwenden, dan zal Allah hen straffen in dit leven. En op de aarde is er voor hen geen (beschermer en geen helper).”

Je hoeft niet eens Arabisch te kunnen lezen om te zien dat de teksten hier nogal verschillen, maar ik heb toch maar de verschillen gemarkeerd. De lezing van de Sana’a is veel korter dan in de standaard tekst. Er staat wel dat Allah hen zal straffen, maar de uitleg hoe die straf eruit ziet die wij vinden in de standaard tekst, “AAathaban aleeman”, zien wij niet terug in de Sana’a manuscript. Ook in de zin “in de wereld en in het Hiernamaals” uit de standaard tekst (fee alddunya waal-akhirati) zien wij alleen de woorden “in dit leven” terug in de Sana’a, wat veel beter aansluit bij het einde van vers 74, “En op de aarde is er voor hen geen beschermer en geen helper”, terwijl je zou verwachten dat het zou eindigen met “En op de aarde en in het hiernamaals is er voor hen geen beschermer en geen helper” daar er eerder wordt gesproken over een straf op aarde en in het hiernamaals.

Moslims zullen uiteraard hun uiterste best doen om varianten als dezen (en de velen hierna volgenden) te verklaren door tekstkritiek toe te passen over wat de waarschijnlijke originele lezing was en hoe deze variant waarschijnlijk tot standgekomen is en dat is natuurlijk hun goed recht. Maar dit was toch juist precies de reden waarom volgens moslims de Bijbel corrupt en niet te vertrouwen was? Dus zo leren wij deze les van moslim apologeten: Wanneer de Koran varianten kent in de manuscripten dan is het toepassen van tekstkritiek geen probleem, al hebben we te maken met toevoegingen, verwijderingen en lezingen die we niet terugvinden in de huidige in 1924 in Egypte gestandardiseerde tekst. Maar o wee wij soortgelijke toevoegingen, verwijderingen en variante lezingen tegenkomen in de Bijbel, dan is dat ineens onomstotelijk bewijs dat de Bijbel pertinent corrupt en niet te vertrouwen is.

Ons volgend voorbeeld komt van Dr. Alba Fedeli. In het boek “The Hidden Origins Of Islam” door Karl-Heinz Öhlig en Gerd R. Puin, vinden we een compilatie van essays van een aantal geleerden op verschillende vlakken over de vroege stadia van de Islam, en laat men een aantal verschillen in de manuscripten zien van o.a. de Sana’a tekst en de huidige Koran. Vanaf blz 314 hebben zij het werk van Dr Fedeli geplaatst, die de twee bladen van de ”Fogg’s Palimpsest” behandelt, en zij zegt:

Bonhams’ fragment is a palimpsest in Hijazi script on parchment. The scriptio superior consists of twenty-four verses from the surah al-Nisa: from the word nasibahum (Q 4:33) to the word kafaru(Q 4:56). The scriptio inferior consists of part of the sura al-maidah, from the word yutahhira (Q 5:41) to the word yujahiduna (Q 5:54). The text of the scriptio inferior is different from the standard text of Uthmann. The variant readings of the Quranic text, through the direct manuscript evidence and not by quotations, are listed below.[4]

En dan volgen er een aantal voorbeelden van blz 314 tot aan 322:

Q 5:42 fa-‘in ja’uka is missing. The words fa-‘in ja’uka are present in the standard reading but they are missing in the scriptio inferior of the palimpsest…. ‘anhum is missing. The leaf shows ‘aw ‘a’rid instead of the standard ‘aw ‘a’rid ‘anhum. [5]

Q 5:49 fa-‘annama, as opposed to fa-‘lam ‘annama of the standard reading. [6]

Q 5:44 from line 7 to 11, on the recto, is the most different from the standard text…the sentence yahkumuna bi-ma nazala allahu fi-ha is added, wa-illa bi-ma is opposite to bi-ma. [7]

Line 8 […]kumu bi-ha illa shay’an ‘alladhina ‘as[lamu][8]

Line 10 […]una wa-‘illa bi-ma stuhfizu min kitabi [9]

Verder vinden wij op blz 318-319 de volgende discussie. Kortom, Men komt een hoop varianten tegen in de manuscripten van Bonhams alleen:

In het werk van Behnam Sagedi en Mohsen Goudarzi genaamd “Sana’a 1 and the Origins of the Quran” komen we een aantal van deze varianten tegen wanneer zij die behandelen. [voor meer varianten, zie hier] De Sana’a bevat een gedeelte dat een palimpsest manuscript is en die primaire tekst noemen zij C-1. Zij geven op bladzijde 21 een paar voorbeelden van variante lezingen van de Sana’a C-1 met betrekking tot de huidige Koran tekst:

Van bladzijde 41 tot aan bladzijde 115 bespreken ze de vele tekstuele varianten in relatie tot de huidige tekst die zoveel zijn dat die hier niet genoemd gaan worden anders wordt dit een heel boekwerk. En van bladzijde 116 t/m 122 maken zij een lijst van 62 verzen met varianten in de primaire tekst van C-1, vergeleken met de standaard huidige tekst en de lezingen van Ibn Mas’ud, Ubayy Ibn Ka’b, Ibn Abbas en andere kompanen van Muhammad gebaseerd op verschillende islamitische werken zoals Mu’jam al-Qiraat en Kitab al Masahif. [10] Zij sommen het volgende op op blz 122:

En zo kunnen we wel doorgaan. Missende teksten, toegevoegde teksten, verschillende woorden, noem maar op. De materie is te veel om in dit artikel of zelfs op deze website te behandelen. De voorgaande bewijsstukken zouden meer dan genoeg moeten zijn om de mythe om zeep te helpen dat de Koran 1) niet veranderd is, 2) geen varianten kent en onfeilbaar is overgeleverd 3) dat het geen beladen historische heeft gekend met zijn tegenslagen en moeilijkheden en 4) dat het een wonderbaarlijk bewaarde tekst zou zijn. Er is niets wonderbaarlijks aan zowel de inhoud als de overlevering van de tekst van de Koran. Weet wel dat ik bij geen van de voorgaande voorbeelden zeg dat we niet kunnen weten welke tekst waarschijnlijk het origineel is. Wat ik wel wil zeggen is dat er legio variante lezingen zijn en dat wij niet weten welke lezing origineel zou kunnen zijn zonder het toepassen van tekst kritiek. Dit is waar de moslim ook mee geconfronteerd wordt als hij consequent is en stopt met het meten met twee maten wanneer hij de teksten weegt van zowel de Bijbel als de Koran. De moslim kan, na het bewijs onder ogen te hebben gekomen, niet langer zeggen dat de Bijbel corrupt en niet te vertrouwen is omdat het variante lezingen heeft zonder dat hij ook tot deze vernietigende conclusie zal moeten komen omtrent de Koran.

Slotwoord

Moslims zoals Tariq Ramadan van Oxford University proberen de schade te beperken door te stellen dat de manuscript varianten 1) de essentiële boodschap van de Koran en 2) de pilaren van het geloof niet veranderen. [11] Dat is natuurlijk ook precies wat christenen al jaren aan moslims proberen uit te leggen over de varianten van de Bijbel. Al zijn er meer varianten in de manuscript traditie van de Bijbel te vinden dan in de manuscript traditie van de Koran, de varianten in beide manuscript tradities veranderen de essentiële boodschappen van beide boeken niet en wordt er ook geen enkele pilaar van beide geloven aangetast. Maar om de een of andere reden willen moslims toch doen alsof de Bijbel dusdanig corrupt is dat de centrale boodschap van de Bijbel verloren gegaan is (zonder ook maar een gram aan bewijsvoering) en de pilaren van het geloof op losse schroeven zouden staan. Daar is dus duidelijk niets van waar.

Al met al is het veelzeggend dat waar Christenen niet kunnen wachten om hun manuscripten te bestuderen, te catalogiseren en de bevindingen te delen met een ieder die de manuscripten wil inzien, wij precies de tegenovergestelde houding van de moslims zien. Waar iedereen toegang heeft tot een kritische editie [12] van de Bijbel, in het bijzonder van het Nieuwe Testament, vinden wij geen van de Koran. Sterker nog, de moslim wereld probeert zo een kritische editie te voorkomen en loopt er allerminst warm voor. Wat wij tot nu toe besproken hebben gaat maar om een klein deeltje informatie uit een klein deeltje manuscripten. Een ding is zo zeker als de zon morgen zal schijnen: Hoe meer manuscripten men zal kunnen bestuderen, hoe meer varianten men zal tegenkomen. De moslims schreeuwen moord en brand om variante lezingen uit ruim 5800 Griekse manuscripten uit het Nieuwe Testament dat zo’n 2,1 miljoen bladzijden beslaat. Wanneer zij 5800 Koran manuscripten hebben bestudeerd, gecatalogiseerd en de bevindingen uitgebracht zijn in een kritische editie van de Koran en zij geen variante lezingen eraan overhouden (wat nodig is om de claim van perfect bewaarde tekst te handhaven) dan hebben moslims pas recht van spreken over de vermeende perfecte manuscripten uit hun traditie. Maar tot die tijd mogen zij hun manuscripten blijven verbergen alsof er niets aan de hand is met hun tekst. Wij weten echter wel beter.

Wij hebben dus de 3 beste argumenten tegen ons geloof geanalyseerd en geen van de 3 argumenten zijn ofwel steekhoudend ofwel overtuigend. Het argument tegen de Thora schoot simpelweg tekort. Het argument tegen het Nieuwe Testament was evenmin een succes. De beweringen over de Koran waren overdreven en, nog veel erger, gewoonweg niet waar. Moslim apologeten hebben dus de keuze uit een van twee opties:

Of zij blijven deze argumenten tegen de Bijbel gebruiken tegen beter weten in en moeten dus ook erkennen en accepteren dat deze argumenten ook opgaan voor de Koran onder precies dezelfde voorwaarden. Is de Bijbel “veranderd”? Prima, dan is de Koran ook veranderd! Is de Bijbel “corrupt”? Prima, dan is de Koran ook corrupt! Daarmee ondermijnen zij hun eigen religie en kunnen zij geen moslims meer zijn. Zij dienen zich dan te richten naar een andere religie dat wel aan deze criteria voldoet.

Of zij erkennen dat hun argumenten tekort schieten en erkennen dat de Bijbel ondanks de variante lezingen in de manuscript traditie alsnog intact is, zoals zij dat ook beweren over de Koran. Dit vormt weer een probleem voor moslims natuurlijk, want als de Bijbel nog intact is, dan betekent het automatisch dat de Koran een vals boek is, want de Koran verwijst namelijk meerdere malen naar de Thora en Evangelie als geïnspireerde werken, maar spreekt hen tegelijkertijd tegen.

Wij van Deo Volente wensen moslims heel veel succes met het maken van hun niet te benijden keuze. Maar zoals de zaken er nu voor staan is de Bijbel nog steeds intact, is de Bijbel nog steeds Gods Woord, is de boodschap van de Bijbel nog steeds bewaard gebleven en houdt dit allemaal in dat de Koran niet de waarheid van God kan zijn, dat Muhammad nooit een ware profeet van de God van Israel geweest is en dat de Islam verworpen dient te worden als de godsdienst van God.

Maar ik en mijn huis, wij zullen YHWH dienen!

Voetnoten

[1] Bijvoorbeeld moslim apologeet Abdurraheem Green beweert ook precies hetzelfde en komt heel overtuigend over naar onwetende moslims en christenen, gecued op 12:35: https://youtu.be/cu58q4KoQuE?t=755

[2] Elisabeth Puin, “Ein früher Koranpalimpsest aus San’ā’ (DAM 01 -27.1). Teil III: Ein nicht-‘utmānischer Koran” in: Markus Groß / Karl-Heinz Ohlig (Hg.), Die Entstehung einer Weltreligion I. Von der koranischen Bewegung zum Frühislam, INARAH Schriften zur frühen Islamgeschichte und zum Koran, Band 5, Berlin/Tübingen 2010, p. 291

[3] Een palimpsest is een manuscript dat een primaire onderliggende tekst onder de secundaire bovenliggende tekst bevat, waarbij de primaire tekst weggewassen is en de secundaire tekst er overheen geschreven is. De primaire tekst wordt slechts zichtbaar met UV licht.

[4] Fedeli, geciteerd door Karl-Heinz Öhlig en Gerd R. Puin in “The Hidden Origins Of Islam”, blz 314. De term “scriptio inferior” refereert naar de onderliggende weggewassen tekst in een palimpsest manuscript. De term “scriptio superior” refereert naar de bovenliggende tekst die over de weggewassen tekst geschreven is.

[5] Ibid., blz 314-315 – fa-‘in ja’uka (als zij tot jou komen) ontbreekt. mss laat zien ‘aw ‘a’rid (wend je af) ipv de standaard ‘aw ‘a’rid ‘anhum (wend je van hen af)

[6] Ibid., blz 315 – fa-‘annama, in tegenstelling tot fa-‘lam ‘annama

[7] Ibid., blz 315 – de zin yahkumuna bi-ma nazala allahu fi-ha is een toevoeging volgens Fedeli, maar is wellicht een variant op de standaard tekst yahkum bima anzala Allahu faola-ika. Sana’a leest ook wa-illa bi-ma ipv slechts bi-ma in de standaard tekst.

[8] Ibid., blz 315 – Lijn 8 […]kumu bi-ha illa shay’an ‘alladhina ‘as[lamu] ipv de standaard tekst yahkumu bi-ha al-nabiyyuna ‘alladhina ‘aslamu

[9] Ibid., blz 315 – Line 10 […]kumu bi-ha illa shay’an ‘alladhina ‘as[lamu] ipv de standard tekst yahkumu bi-ha al-nabiyyuna ‘alladhina ‘aslamu

[10] Als voorbeeld hier blz 116

[11] https://youtu.be/cu58q4KoQuE?t=391 – gecued op 6:30

[12] Een kritische editie van de Bijbel is een uitgave waarbij de variante lezingen worden weergegeven, welke manuscripten die betreffen, waar die zij ontdekt, welk jaar, etc.