Paulus vs Muhammad (Deel II)

Openbaring en Geestelijke Gesteldheid

“De eerste pleiter in een rechtszaak schijnt gelijk te hebben, maar de woorden
van de wederpartij werpen pas volledig licht op de zaak.” (Spreuken 18:17)

Dit is deel twee van de serie waarbij er wordt gereageerd op het artikel genaamd “Valt Paulus te vergelijken met de edele profeet?” op de website answering-christianity.nl waarbij er wordt geopperd dat de vergelijking tussen Paulus en Muhammad niet op zou gaan, omdat Muhammad, anders dan Paulus, een staatshoofd zou zijn die een theocratie zou willen stichten. Waarom dat argument te makkelijk is hebben we in de introductie van deel I kunnen lezen. In dat deel keken we verder naar de beschrijving van de roeping van Paulus en Muhammad. Nu kijken we naar de openbaringen van de beide mannen en wie van de twee het best te vertrouwen is als boodschapper van God.

Zoals gezegd heeft Berkan Kucuk in zijn artikel een poging gedaan Muhammad zo goed mogelijk neer te zetten, maar heeft daarbij een behoorlijk grote stapel met genante leringen en handelingen van Muhammad moeten negeren. Paulus en Muhammad beweerden beide openbaringen te krijgen van God. Door te kijken naar hun eigen beweringen – en die van anderen over hen – kunnen we nagaan wie te vertrouwen is met de openbaringen van God en wie niet. Te beginnen met Paulus.

Paulus

Wanneer wij Paulus zijn bediening volgen komen we een aantal voorvallen tegen die uitwijzen dat Paulus een trouwe dienaar van God was, die bovendien goed onderscheid kon maken tussen de openbaringen van God en die van iets anders. Hij deed geen compromissen aangaande deze openbaringen en was bereid te sterven voor de waarheid van God. Paulus had macht over demonen en dreef ze uit door de kracht die hij ontving van de Heer Jezus zelf. Paulus kreeg van zijn mede-apostelen het groene licht aangaande zijn leer in het Evangelie (Handelingen 15) en wanneer hij werd geconfronteerd met geruchten dat zijn leer niet juist zou zijn, kreeg hij bijval van zijn mede-apostelen. Van één zo’n geval lezen wij in Handelingen 21:17-26 het volgende:

“En toen wij te Jeruzalem kwamen, heetten de broeders ons van harte welkom. En de volgende dag ging Paulus met ons Jakobus bezoeken, en alle oudsten waren daarbij aanwezig. En toen hij hen begroet had, verhaalde hij in bijzonderheden, wat God onder de heidenen door zijn dienst had verricht. En zij loofden God, toen zij dit hoorden, en zeiden tot hem: Gij ziet, broeder, hoevele duizenden er onder de Joden gelovig zijn geworden en allen zijn zij ijveraars voor de wet; nu heeft men hun van u verteld, dat gij alle Joden onder de heidenen afval van Mozes leert, door te zeggen, dat zij hun kinderen niet behoeven te besnijden, noch naar de gebruiken te leven. Wat is dan het geval? Zij zullen stellig horen, dat gij aangekomen zijt. Doe daarom wat wij u zeggen: Er zijn vier mannen bij ons, die een gelofte op zich genomen hebben; neem hen mede, heilig u met hen en draag de kosten voor hen, opdat zij hun hoofd kunnen laten scheren; dan zullen allen bemerken, dat van alles, wat men hun van u verteld heeft, niets waar is, maar dat gij ook zelf medegaat in de onderhouding van de wet. Maar inzake de heidenen, die tot het geloof gekomen zijn, hebben wij als ons oordeel geschreven, dat zij zich hebben te wachten voor wat de afgoden geofferd is, voor bloed, voor het verstikte en voor hoererij. Toen nam Paulus die mannen mede, en hij heiligde zich de volgende dag met hen, ging in de tempel en deed aangifte, dat de dagen der heiliging zouden duren, totdat voor ieder hunner het offer gebracht was.”

Paulus zijn leer en handelen werden dus compleet in overeenstemming gevonden met die van de andere apostelen. Welke geruchten er ook de rondte gingen die het tegendeel zeiden, volgens de apostelen waren het slechts dat: geruchten. Het enige dat moslims weleens tegen Paulus inbrengen, is dat hij in 2 Korinthiers 12:7 zegt dat hij telkens wordt belast met een boodschapper van Satan. Maar een ieder die dat leest zal moeten erkennen dat Paulus daar niet spreekt over geestelijke belasting, maar lichamelijke kwalen die hij slechts die benaming van een handlanger van de Satan geeft:

“… Maar ik doe het niet, omdat ik wil voorkomen dat iemand een hogere dunk van mij krijgt dan ik kan waarmaken. De openbaringen die God mij heeft gegeven, zijn werkelijk buitengewoon. Maar omdat Hij niet wilde dat ik mij daardoor iets zou gaan verbeelden, heeft Hij mij pijnlijk laten vernederen door een handlanger van Satan, die mij als met vuisten slaat. Dat kun je een doorn in mijn vlees noemen. Nee, God zal niet toelaten dat ik mij wat ga verbeelden. Drie keer heb ik de Here gesmeekt dit lijden te laten ophouden. Maar de Here antwoordde telkens weer: ‘Mijn genade is genoeg voor u. Want kracht ontplooit zich ten volle in zwakheid.’ Daarom durf ik mij toch op mijn zwakheden te beroemen, omdat dan de kracht van Christus in mij gezien kan worden. Daarom kan ik zelfs blij zijn over zwakheden, beledigingen, noodsituaties, vervolgingen en moeilijkheden, die ik ter wille van Christus moet verdragen. Want als ik zwak ben, ben ik pas sterk.” (2 Korintiërs 12:6-10)

Immers, Paulus heeft in het hoofdstuk ervoor, vers 23-29, al opgesomd hoe hij fysiek te lijden en te verduren heeft gehad als apostel van het Evangelie. En hier borduurt hij erop voort. Paulus geeft duidelijk aan dat deze “engel des satans” hem als een doorn in het vlees is gegeven en ook met een bepaald doel. Paulus legt uit dat dit alles hem tot eer is, omdat de kracht van de Heer juist volledig tot zijn recht komt wanneer hij zwak is. Dit gaat dus regelrecht tegen de bewering in dat Paulus door de Satan geestelijk werd verdrukt. Anders dan dit geval, wat dus niets te maken heeft met Paulus’ geestelijke gesteldheid, kan niemand een zaak tegen de geestelijke competenties van Paulus inbrengen.

Muhammad

Maar hoe zit het dan met Muhammad? We weten uit deel I dat Muhammad een behoorlijk traumatische ervaring onderging bij zijn eerste openbaring en dat hij door een geest mishandeld werd. Maar in de islamitische bronnen komen we ook tegen dat Muhammad onder invloed van zwarte magie was, zogezegd door een jood:

“Aisha narrated: “Once the Prophet was bewitched so that he began to imagine that he had done a thing which in fact, he had not done.” – Sahih Al-Bukhari 3175

“Aisha narrated: Magic was worked on Allah’s Apostle so that he used to think that he had had sexual relations with his wives while he actually had not. Then one day he said, “O Aisha, do you know that Allah has instructed me concerning the matter I asked Him about? Two men came to me and one of them sat near my head and the other sat near my feet. The one near my head asked the other: ‘What is wrong with this man?’ The latter replied, ‘He is under the effect of magic.’ The first one asked, ‘Who has worked magic on him?’ The other replied, ‘Labid bin Al-Asam, a man from Bani Zuraiq who was an ally of the Jews and was a hypocrite.’ The first one asked, ‘What material did he use?’ The other replied, ‘A comb and the hair stuck to it.'” – Sahih Al-Bukhari 5765

Hier wordt ons verteld dat de invloed op Muhammad van zwarte magie zich uitte in het feit dat hij zich dingen begon voor te stellen die helemaal niet waren gebeurd. Er wordt gezegd dat hij dacht dat hij gemeenschap had gehad met zijn vrouwen terwijl dat niet zo was. Maar wij kunnen ons terecht afvragen of het daarbij is gebleven. Want hoe hadden de eerste moslims bijvoorbeeld kunnen weten of Muhammad een openbaring van God reciteerde, terwijl dat in werkelijkheid niet van God kwam? Wie van de eerste moslims had Muhammad kunnen corrigeren als hij zich zou verbeeldden dat hij een openbaring kreeg, terwijl het eigenlijk geen openbaring was? Niemand! En volgens de overleveringen duurde deze vloek zes maanden tot een jaar lang. Dit brengt een serieus probleem met zich mee: Wat heeft Muhammad in die periode nog aan vermeende openbaringen gehad, waarvan niemand weet of het wel echt openbaringen waren en niemand hem terecht had kunnen wijzen?

Het brengt ook een ander probleem met zich mee. Het is namelijk zo dat volgens de Koran de Satan geen macht heeft over degenen die waarlijk in Allah geloven. Zo lezen we in Soera 16 vers 99:

“Voorwaar, hij [Satan] heeft geen gezag over degenen die geloven en hun Heer vertrouwen, 100 Voorwaar, hij heeft alleen gezag over degenen die hem als beschermer nemen en (over) degenen die deelgenoten aan Hem toekennen.”

Als de Satan geen gezag heeft over hen die waarlijk in Allah geloven en alleen gezag heeft over degenen die hem als beschermer nemen, wat kunnen we dan op basis daarvan concluderen? De Koran gaat hier nog verder op in, zoals wordt uitgelegd door het Korancommentaar van Ibn Kathir:

“`A’ishah said, “The Messenger of Allah was bewitched until he thought that he had relations with his wives, but he had not had relations with them.” Sufyan said, “This is the worst form of magic when it reaches this stage.” (Ibn Kathir, Soera 113:5)

En ook in de Tafsir van Ibn Abbas lezen we:

“(Of the jinn and of mankind) He says: Satan whispers in the hearts of the jinn just as he whispers in the hearts of mankind. The last two surah were revealed about Labid Ibn al-A’sam, the Jew, who used black magic on the Prophet (pbuh) and when the Prophet (pbuh) read these two surahs on Labid’s black magic, Allah relieved him from it and it was as if he was untied from his fetters’.” (Ibn Abbas, Soera 114:6)

Waar de Bijbel bescherming en zelfs overwinning biedt tegen de invloeden en magie van de Satan (Numeri 23:23, Lucas 10:17-20) zonder dat men erdoor beïnvloed wordt, was Muhammad dus onder de invloed van de macht van Satan middels zwarte magie en wist hierdoor niet of hij ze zag vliegen of niet. Hierdoor moeten wij ons serieus afvragen waarom wij Muhammad überhaupt kunnen vertrouwen met het eeuwige welzijn van onze zielen. Er is een variant van de hadith, gelijk aan de eerdergenoemde Bukhari 5765, waar Muhammad zelf zegt dat Allah hem genezen had van de zwarte magie. Maar aangezien Muhammad zich dingen verbeeldde, weten we zelfs niet of hij zich die vermeende genezing niet ook heeft zitten te verbeelden. Hij kon per slot van rekening geen onderscheid maken tussen dingen die echt waren en dingen die hij zich verbeeldde.

Sterker nog, toen Muhammad op zijn sterfbed van de pijn verging zien we dat hij zich wederom dingen verbeeldde die niet zouden corresponderen met de werkelijkheid:

“Sa’id b. Jubair reported from Ibn Abbas that he said: Thursday, and what about Thursday? Then tears began to flow until I saw them on his cheeks as it they were the strings of pearls. He (the narrator) said that Allah’s Messenger (may peace be upon him) said: Bring me a shoulder blade and ink-pot (or tablet and inkpot), so that I write for you a document (by following which) you would never go astray. They said: Allah’s Messenger (may peace upon him) is in the state of unconsciousness.” – Sahih Muslim Boek 013, Nummer 4015

Volgens de Islamitische traditie was Muhammad een analfabeet. Hij kon niet lezen of schrijven. Maar hier verbeeldt Muhammad zich dat hij wel kan lezen en schrijven en wil een heel document maken voor de moslims om hen op het goede pad te laten blijven, wat op zichzelf al een rijkelijk late vorm van advisering is. Bovendien ondermijnt Muhammad hier op zijn sterfbed de autoriteit van de Koran, want was het Muhammad soms ontgaan dat de moslims de Koran hadden om hen te leiden? En dit brengt dan nog weer een vraag met zich mee. Want als Muhammad niet helemaal bij was en hij zich dusdanig dingen verbeeldde dat hij zelfs de autoriteit van de Koran ondermijnde, hoe weet men dan of Muhammad echt openbaringen van de Koran ontving of dat hij zich die vermeende openbaringen ook niet verbeeldde?

Kortom, geestelijk gezien valt Muhammad hier veel te verwijten. Hij valt dan ook behoorlijk door de mand. Maar de ellende houdt hier niet op voor moslims die hun hoop hebben gevestigd op Muhammad. En daarom gaan we door met deze serie in de hoop dat zij zullen inzien dat zij misleid werden in de gedachte dat Muhammad een stabiel en rechtvaardig leven leidde. In het volgende deel kijken we naar een gebeurtenis die, geloof het of niet, wellicht nog erger is dan zijn tijd onder invloed van zwarte magie. Daar, maar ook hier, kunnen we concluderen dat Paulus veel beter uit de bus komt dan Muhammad.

Gods Zegen voor een ieder die dit artikel leest. Met dank aan de Heer,
die alle dingen mogelijk maakt

In Jezus Naam

Deo Volente NL