Zegt de Koran dat de Bijbel corrupt is?

Een van de meest gehoorde bezwaren van moslims over het Christendom is de stelling dat de Bijbel niet meer te vertrouwen is omdat het veranderd zou zijn. Wij zouden de originele boodschap van de profeten en de Messias, specifiek de Thora en Evangelie, daardoor niet meer hebben. Moslims zijn hier net zo overtuigd van als dat Muhammad een profeet zou zijn, al hebben ze geen idee hoe die zogenaamde originele Thora en Evangelie eruit zouden moeten hebben gezien. Maar de redenatie van moslims en hun apologeten is in principe als volgt:

1. De Koran is geopenbaard door Allah als een doorlopende openbaring van wat ervoor gekomen is.
2. Wat de Koran leert komt niet overeen met wat er in de Thora en Evangelie staat die wij vandaag hebben.
3. Dus de Thora en Evangelie moeten wel corrupt zijn.

In principe is dit een aannemelijke conclusie als je al een moslim bent maar niet bekend bent met wat de Koran over de Thora en Evangelie zegt of met de historie van de Bijbel zelf. Want je zou toch zeggen dat van alle bronnen waar moslims uit zouden kunnen putten het juist de Koran zou zijn die de moslims bijval zou geven met hun bewering over corruptie van de Bijbel. Maar zoals wij zullen zien valt er bij de Koran helemaal niets te behalen voor de moslims en kunnen wij zelfs stellen dat de Koran juist getuigt van de authenticiteit van de Bijbel. We zullen hiervoor kijken naar wat de Koran zegt, wat Muhammad zei, wat de kompanen van Muhammad zeiden, wat de opvolgers van de kompanen van Muhammad zeiden en wat de vroegste Islamitische geleerden zeiden en zullen zien waar de bewering van corruptie van de Bijbel echt voeten in aarde heeft gekregen.

De Koran getuigt van de authenticiteit van de Thora en Evangelie

De Koran getuigt keer op keer dat de Bijbel niet corrupt is, maar dat het is zoals Allah het geopenbaard zou hebben. Moslims moeten de volgende teksten negeren of herinterpreteren om het te laten zeggen wat er pertinent niet staat:

2:41 En geloof in hetgeen (het Schrift) Ik heb neergezonden, het bevestigd wat jullie al hebben en wees niet de eerste die er niet in gelooft. En verruil Mijn tekenen niet voor een kleine prijs. En vrees Mij alleen.

2:89 En wanneer een Boek van Allah tot hen kwam, bevestigend hetgeen zij hebben, -ondanks dat zij gebeden hebben voor de overwinning op de ongelovigen (door de komst van de waarachtige profeet)- geloofden zij er niet in, terwijl ze beseffen dat het de waarheid is. De vloek van Allah rust op de ongelovigen.

2:101 En wanneer er een boodschapper van Allah tot hen kwam, die bevestigde wat bij hen is (de Torah), gooide een deel van de schriftgeleerden Allah’s Boek achter hun ruggen. En deden net alsof zij van niets wisten.[1]

3:71 O mensen van het boek! Waarom vermengen jullie de waarheid met de valsheid en verbergen jullie de waarheid terwijl jullie het weten (dat het de waarheid is)?

5:47 En laat de lieden van de Indjil oordelen met wat Allah daarin geopenbaard heeft. En wie niet oordeelt met wat Allah neergezonden heeft: zij zijn degenen die zware zondaren zijn.

29:46 Twist met de mensen van het boek slechts op de beste manier, behalve met degenen onder hen die onrecht plegen, en zegt: “Wij geloven in wat naar ons is neergezonden en in wat naar jullie is neergezonden. Onze god en jullie god is één. En wij geven ons over aan Hem.

6:91 Zij hebben Allah niet op Zijn juiste waarde geschat toen zij zeiden: “Allah heeft niets tot een mens neergezonden.” Zeg: “Wie heeft het boek neergezonden dat Moesa als licht en leidraad voor de mensen bracht? Jullie tonen het in geschreven vorm openlijk, maar jullie houden ook veel verborgen. Aan jullie is onderwezen wat jullie niet wisten, jullie niet en jullie vaderen niet.” Zeg: “Allah.” En laat hen dan in hun geklets maar schertsen.

Volgens deze verzen hadden de Joden en Christenen in de tijd van Muhammad dus de Thora zoals Allah die geopenbaard had aan Mozes. Het kan ook niet anders, omdat je de waarheid niet kan verbergen als je die niet langer hebt (3:71), je kan niet oordelen over wat Allah geopenbaard heeft als je het niet bezit (5:47) en je kan moslims niet opdragen om te geloven in wat naar Joden en Christenen is neergezonden (29:46) en nu nog bij hen is (2:101) terwijl zij het niet hebben. Vooral Soera 6:91 maakt dat duidelijk. De Koran heeft het daar over “het boek dat Mozes bracht” en dat zij “het” openlijk tonen maar ook veel verbergen. Het woord “het” hier kan alleen maar slaan op “het boek dat Mozes bracht” wat men toen bezat in die tijd is daar volgens de Koran gelijk aan. Zij toonden dus openlijk het boek van Mozes, hielden veel verborgen en men was onderwezen in dat boek dat Mozes bracht. Zij hadden het boek van Mozes dus nog, volgens de Koran zelf! Dit weerlegt dus ook meteen het excuus dat moslims gebruiken dat de Koran hier niet de hele Thora bedoelt maar slechts gedeelten. Nergens in de tekst wordt dit gezegd of geimpliceerd. De Koran heeft het juist telkens over “de Thora” of “het Boek” zonder onderscheid te maken tussen zogenaamde authentieke gedeelten en corrupte gedeelten. Sterker nog, Allah gaat zelfs verder dan dit:

10:94 Als jij dan in twijfel verkeert over wat Wij aan jou hebben neergezonden, vraag dan aan hen die het Schrift lezen (die) vóór jou (is geopenbaard). Voorzeker, de Waarheid van jouw Heer is tot jou gekomen, behoor daarom niet tot de twijfelaars.

Hier spreekt Allah Muhammad direct aan en zegt hem dat als hij twijfelt aan de authenticiteit van de Koran dat hij naar de Joden en Christenen moet gaan die de Thora en Evangelie lezen. Maar hoe kan Muhammad de mensen van het Schrift raadplegen als zij een corrupt boek lezen? Hoe kan Allah aan zijn zogenaamd meest belangrijke boodschapper zeggen dat hij naar mensen moet gaan die een boek lezen dat niet van hem is of slechts gedeeltelijk relevant is zonder aan te geven welke gedeelten hij bedoelt? Stel dat Muhammad naar de Joden en Christenen gaat en hij stelt hen een vraag over wat dan maar ook en zij lezen uit de Thora en Evangelie, hoe weet Muhammad dat wat zij lezen niet een corrupte gedeelte is? Hij kan het niet weten. Sterker nog, hier zet Allah de vorige Geschriften als leidraad voor de Koran en niet andersom zoals moslims vaak beweren. Waarom zou Allah een corrupt boek als leidraad gebruiken voor zijn openbaring aan Muhammad? Dit advies aan Muhammad heeft helemaal niets weg van iemand die gelooft dat er iets mis is met de Thora of Evangelie, maar juist van iemand die ervan uit gaat dat deze bronnen nog intact zijn zoals die waren geopenbaard.

Er zijn dus genoeg verzen die aantonen dat Allah helemaal niet dacht dat de Thora en Evangelie corrupt waren. Moslims hebben natuurlijk hun verzen klaar die volgens hen bewijzen dat Allah slecht spreekt over de Thora en Evangelie. Wij gaan kijken naar de verzen waarvan moslims beweren dat de Koran zegt dat er corruptie is aangaande de vorige boeken.

Verzen die moslims aandragen voor Bijbel corruptie

De leer dat de Bijbel corrupt zou zijn heet in het Arabisch tahrif. Er zijn twee soorten tahrif waar de moslims over spreken:

1. Tahrif al-Mana (corruptie d.m.v. de interpretatie)
2. Tahrif al-Nass (corruptie d.m.v. de tekst).

Hedendaagse moslims doelen met corruptie altijd op Tahrif al-Nass, maar wij zullen aantonen dat er in de vroege stadium van de Islam geen sprake was van deze vorm van tahrif, maar dat Tahrif al-Mana, het verkeerd interpreteren van de tekst door Joden en Christenen, de enige mening was onder de moslims en dat Tahrif al-Nass een mening was onder moslims die pas eeuwen later wortel schoot.

De meest gebruikte en dus bekende vers die moslims aandragen om corruptie van de Bijbel vanuit de Koran te beargumenteren, specifiek de Thora, is Soera 2:79. In eerste instantie lijkt dit vers de bewering van de moslims te bevestigen, maar in zijn context wordt het al gauw duidelijk dat dit niets met de Bijbel te maken heeft:

2:78 En onder hen zijn ongeletterde die het Schrift niet kennen. Zij kennen het geloof door middel van hun wenselijke gedachtes en zij doen niets anders dan gissen. 2:79 Wee degenen die het Schrift met hun eigen handen schrijven en vervolgens zeggen: “Dit komt van Allah”, om het voor een kleine prijs te verruilen. Wee hen dus voor wat hun handen hebben geschreven en wee hen voor wat zij ermee verdienen.

In de kritiek op de Joden haalt Allah uit naar, wat lijkt als je alleen vers 79 leest, de geleerden onder de Joden en dus ook de schriftgeleerden die de Thora onder hun hoede hebben. Echter, wanneer wij vers 78 erbij halen, waar vers 79 op voortborduurt, zien wij dat Allah het heeft over “ongeletterde” onder de Joden “die het Schrift niet kennen” die ook niets anders doen dan gissen en het geloof niet kennen. Dit kan dus onmogelijk mensen zijn die de schrift wel kennen, zoals Joodse schriftgeleerden. Degenen die dan het onderwerp in vers 79 zijn zijn dus niet degenen die de Thora kopieerden. Wie het wel zijn valt te betwisten, maar waar dit ook over gaat, het kan niet de Thora zijn. Komt erbij, dat al zouden moslims gelijk hebben en zou Allah het hier over de Thora hebben, wat dus niet het geval is, dan nog zou het slechts gaan om enkelen onder de Joden, niet om allemaal. Niet alleen dat, maar dit gaat om slechts enkelen onder de Joden in Arabië, niet om Joden overal ter wereld. Sterker nog, het zou ook niet gaan om de christenen, waar ter wereld dan ook, die ook de Thora bezaten. Zo zien we dus dat dit vers ten eerste dus helemaal geen betrekking op de Thora heeft en al zou dat wel het geval zijn, dan nog zou het om slechts een klein gedeelte van de Thora’s gaan onder de Joden op alleen het Arabische schiereiland, niet over het grote gedeelte van de Thora’s op dat schiereiland onder de Joden of zelfs om geen enkele Thora in bezit van Christenen.

Daarna komen moslims met een aantal andere teksten die ook in eerste instantie lijken te bevestigen wat zij beweren, maar deze teksten spreken over een misinterpretatie van verzen in plaats van de corruptie van de tekst.

5:41 O Boodschapper! Laat je niet bedroeven door degenen die met elkaar wedijveren in ongeloof en die behoren tot degenen die met hun monden zeggen: “Wij geloven,” maar wiens harten niet geloven. En er zijn er onder de Joden, die gehoor geven aan de leugen: zij geven gehoor aan een ander volk dat niet bij jou gekomen is (en jou niet kent). Zij verdraaien de woorden van hun plaatsen.

Dit verdraaien gaat niet over de tekst van de Bijbel maar over de interpretatie ervan, zoals ook de geleerde Ibn Kathir zegt:

(They change the words from their places:) by altering their meanings and knowingly distorting them after they comprehended them,[2]

Dit geldt ook voor Soera 4:46. De volgende tekst is uit Soera 3:78:

3:78 En voorzeker, onder hen is er een groep die hun tongen verdraaien tijdens de voordracht van het boek, zodat jullie denken dat het in het boek vermeld staat, terwijl het niet in het boek vermeld staat. En zij zeggen: “Het komt van Allah,” terwijl het niet van Allah komt. En zij zeggen leugens over Allah, terwijl zij het weten.

Ook hier weer is het duidelijk dat dit om het verkeerd interpreteren is van wat er geschreven staat wanneer er wordt gesproken over het verdraaien van tongen, zoals ook Ibn Kathir weer bevestigt:

Allah states that some Jews, may Allah’s curses descend on them, distort Allah’s Words with their tongues, change them from their appropriate places, and alter their intended meanings. They do this to deceive the ignorant people by making it appear that their words are in the Book of Allah. They attribute their own lies to Allah, even though they know that they have lied and invented falsehood. [3]

En zo zijn er nog meer verzen, zoals 3:187, 2:159, 5:13, etc. Allemaal verzen die met geen woord spreken over het veranderen van de tekst van de Thora en Evangelie, maar allen gaan over wat Joden verbergen of verdraaien. Al met al kunnen wij concluderen dat de Joden en de Christenen gewoon de Thora en Evangelie bezaten. Moslims zijn hedendaags gewend om bijna dwangmatig en zonder uitzondering te verkondigen dat de Thora en Evangelie op plaatsen veranderd zijn, maar Allah zelf neemt nooit de moeite om ook maar eens een soortgelijke kanttekening te plaatsen wanneer hij het over de Thora of Evangelie heeft.

Muhammad, zijn kompanen en de vroege moslim generaties over de Thora en Evangelie.

Nu dus gebleken is dat Allah in de Koran de moslims geen helpende hand kan bieden met hun beweringen van corruptie van de Thora en Evangelie zullen we kijken naar wat Muhammad en de eerste generaties van moslims over dit onderwerp te zeggen hebben.

In een van de hadiets verklaart Muhammad onomstotelijk wat de Koran al zegt, namelijk, dat de Thora in het bezit van de Joden de authentieke Thora is:

Sunan Abu Dawud Book 38, Number 4434 Narrated Abdullah Ibn Umar: A group of Jews came and invited the Apostle of Allah to Quff. So he visited them in their school. They said: AbulQasim, one of our men has committed fornication with a woman; so pronounce judgment upon them. THEY PLACED A CUSHION FOR THE APOSTLE OF ALLAH WHO SAT ON IT AND SAID: BRING THE TORAH. IT WAS THEN BROUGHT. HE THEN WITHDREW THE CUSHION FROM BENEATH HIM AND PLACED THE TORAH ON IT SAYING: I BELIEVED IN THEE AND IN HIM WHO REVEALED THEE… (Graded Hasan)

Dit lijkt toch duidelijke taal. Muhammad bewijst de Thora zoveel respect dat hij de kussen waarop hij zat nam en er de Thora op plaatste om het eer te bewijzen en zegt te geloven in de Thora en in degene die het geopenbaard heeft. Sta er even bij stil dat Muhammad geen van de kanttekeningen plaatst die moslims vandaag de dag plaatsen: dat hij slechts in een gedeelte van de Thora gelooft dat niet is veranderd of alleen de gedeelten die overeenkomen met de Koran. Hij neemt het gehele boek en zegt in het boek te geloven dat hem is aangereikt. Dit vormt een reusachtig probleem voor de moslims die beweren dat de Thora is veranderd. Hun profeet spreekt hun beweringen direct tegen. En ondanks dat gebruiken moslims toch het wanhopige argument om deze overlevering naar hun hand te zetten door te beweren dat deze hadiet zwak (da’if) is omdat een van de vertellers in de ketting van overleveraars Hisham bin Sa’d is wiens overleveringen volgens vele hadiet critici corrupt zijn.

Er is veel mis met deze bewering. Ten eerste is de hadiet hasan (goed) geclassificeerd, niet da’if (zwak) waardoor het hele bezwaar geen hout snijdt. Overigens kan volgens de “wetenschap van de hadiet” een hadiet niet hasan worden geclasificeerd als er een persoon in de keten van overleveraars is die bekend staat als een leugenaar.[4] Ten tweede is de reputatie van iemand geen garantie voor waarheid of het ontbreken ervan.[5] Mensen generaties later beweren mondeling dingen over mensen van generaties eerder die niemand verder kan staven. Dat maakt de hele “ketting van overleveraars” zo diskutabel en nemen vooral westerse historici de “wetenschap van de hadiet” niet serieus.

Een ander bezwaar dat moslims maken op deze hadiet is dat Muhammad het had over de zogenaamde originele Thora en niet over de Thora die de Joden aan hem gaven. Bovendien zou Muhammad het niet over de gehele Thora te hebben gehad met deze uitlating, maar alleen over het vers van steniging. Niemand hoeft de lezer te zeggen hoe wanhopig dit riekt, naar een weerwoord geboren uit een situatie waar de cognitieve dissonantie ervan afdruipt. Er zijn meerdere redenen waarom dit onzinnig is:

#1. Muhammad zei dat hij in het boek geloofde voordat er ook maar een vers uit gelezen was. Hij vroeg om de Thora te brengen en wilde weten wat de wet op overspel was. Als hij van mening was dat de Thora was veranderd, hoe wist hij dat dat vers er nog in zat? Hij ging er logischerwijs vanuit dat de Thora intact was.

#2. Muhammad zegt ook niet “ik geloof in jouw wet op de steniging” of “ik zou in jou geloven als jij origineel was geweest” of ook maar iets in die trend. Hij neemt de Thora dat aan hem gegeven is, plaatst de Thora op de kussen waar hij op zat en zegt over de Thora dat hij op de kussen plaatst “ik geloof in jou en in hem die jou geopenbaard heeft.” Met deze woorden spreekt hij specifiek over dat boek dat hij op de kussen plaatst en niet over een boek dat hij niet tot zijn beschikking heeft of een paar verzen eruit waarvan hij niet weet of die er nog in staan.

#3. Het zou nergens op slaan als Muhammad het boek zou nemen waarvan hij denkt dat het zo hopeloos corrupt is dat het onherkenbaar is van het origineel alleen omdat het duizenden jaren ervoor zou zijn geopenbaard. Dat zou betekenen dat de Thora die hij voor zich had niet langer de Thora zou zijn geweest. Als ik de Koran zou nemen, het zou veranderen zodat het heel anders zou lezen als hoe het origineel eruit zou hebben gezien, zouden moslims dan nog zeggen dat het nog steeds de Koran kon worden genoemd? Tuurlijk niet! Wat het ook origineel geweest zou zijn, het kan niet langer als de Koran beschouwd worden. Een boek is niet gedefinieerd door de titel maar door de inhoud. Als je een boek de titel “Het boek der liefde” geeft en het als zodanig promoot maar het staat vol moord en haat dan zou het een misleidende titel en promotie zijn. Net zo, als Muhammad het boek dat hij aangereikt kreeg, wetend dat het corrupt was, de Thora zou noemen terwijl het heel anders las dan het origineel deed, dan zou dat een misleidende promotie van de Thora zijn. Dus het feit dat Muhammad het boek promootte en lovend erover sprak, niet slechts over een gedeelte ervan, vertelt ons dat Muhammad de Thora die aan hem gegeven was de originele Thora achtte zoals geopenbaard aan Mozes.

Dus volgens Muhammad was de Thora gewoon intact. Een ander voorbeeld van Muhammad die met geen woord rept over corruptie van de Thora is

Bukhari 6.12 Narrated Abu Huraira: The people of the Scripture (Jews) used to recite the Torah in Hebrew and they used to explain it in Arabic to the Muslims. On that Allah’s Apostle said, “Do not believe the people of the Scripture or disbelieve them, but say:– “We believe in Allah and what is revealed to us.” (2.136)

Hier heeft Muhammad dé uitgelezen kans om aan zijn kompanen te waarschuwen dat de Thora corrupt is. Maar hij blijft volledig in gebreke. Dat is de enige juiste omschrijving als hij zou weten dat de Thora corrupt was en er niets over zegt. Hij erkent slechts wat wij eerder gezien hebben in de Koranverzen: dat men de uitleg van de Joden in twijfel dient te trekken, niet de tekst van de Thora.

Hoe zit het dan met zijn kompanen en de eerste generaties moslims? Dachten die dat de Thora en Evangelie corrupt waren? Ibn Kathir citeert in zijn uitleg over Soera 3:78 het volgende

(who distort the Book with their tongues,) means, “They alter them (Allah’s Words).”

Al-Bukhari reported that Ibn `Abbas said that the Ayah means they alter and add although none among Allah’s creation can remove the Words of Allah from His Books, they alter and distort their apparent meanings. Wahb bin Munabbih said, “The Tawrah and the Injil remain as Allah revealed them, and no letter in them was removed. However, the people misguide others by addition and false interpretation, relying on books that they wrote themselves.[6]

Volgens Ibn Abbas, de neef en kompaan van Muhammad, heeft dit dus niets te maken met de tekst van de Bijbel maar met de interpretatie van de Bijbel.[7] Niet alleen dat, maar hij zegt zelfs dat dat de woorden “er is niemand die de Woorden van Allah kan veranderen” uit Soera 6:34, 10:64 en 18:27 ook slaan op de Bijbel. Daarnaast zegt Ibn Kathir dat Wahb bin Munabbih, een Tabi’i (opvolger van de metgezellen van Muhammad), gezegd heeft dat de Thora en Evangelie in zijn tijd bewaard zijn zoals Allah die geopenbaard heeft en dat er geen letter verwijderd is. Volgens bin Munabbih hebben de mensen echter wel dingen toegevoegd (niet aan de tekst) en verkeerd geinterpreteerd door zelf boeken te schrijven, wat weer geheel aansluit bij wat wij eerder gelezen hebben in de Koran en van Muhammad in de hadiet.

Daarnaast zijn er legio aan andere vroege geleerden die Tahrif al-Mana leerden en niet Tahrif al-Nass. Al Tabari zegt het volgende in zijn tafsir van Soera 6:115 (Niemand kan Zijn [Allah] Woorden veranderen):

The word of God meant in this verse is the Quran. This word is complete in truth and justice. Nothing can change Allah’s word which he revealed in his BOOKS. The liars cannot add or delete from Allah’s BOOKS. This is referring without a doubt to the Jews and Christians because they are the people of the BOOKS which were revealed to their prophets. Allah is revealing that the words they (the people of the book) are corrupting were not revealed by Allah, since Allah’s word cannot be changed or substituted. (Tafsir al-Tabari, Q. 6:115)

Volgens Al-Tabari kan er geen sprake zijn van Tahrif Al-Nass omdat volgens de Koran de woorden van Allah niet kunnen worden veranderd in zijn boeken (meervoud!), wat dus inhoudt dat volgens Al-Tabari dit niet alleen op de Koran slaat, maar ook op de Thora en Evangelie die volgens hem ook de woorden van Allah zijn.

Ibn Qayyim Al-Jawziyyah was een trouwe volger van de gerenomeerde Islamitische geleerde “sheikh ul-Islam” Ibn Taymiyyah en hij schreef een uitgebreide analyse over wat geleerden zeiden over Tahrif:

Aan de andere kant, een andere groep hadiet en fiqh geleerden zeiden: deze wijzigingen vonden plaats tijdens de interpretatie en niet tijdens het proces van de openbaring. Dit is de mening van Abi Abdullah Muhammad bin Ishmael Al-Bukhari die zei in zijn hadiet collectie:

“Niemand kan de tekst veranderen door een enkel woord van Allah’s boeken te verwijderen, maar zij veranderen het door het te misinterpreteren.”

Al-Razi is het ook eens met deze mening. In zijn commentaar zei hij:

Er is een meningsverschil hierover onder sommige gerespecteerde geleerden. Sommigen van deze geleerden zeiden: de manuscript kopieën van de Thora waren overal verspreid en niemand weet het exacte aantal behalve Allah. Het is onmogelijk om een samenzwering te hebben om het woord van God in al deze kopieën te veranderen zonder een kopie te missen. Zo een samenzwering is niet logisch of mogelijk. En toen Allah zijn boodschapper (Muhammad) zei om de Joden te vragen hun Thora te brengen en het te lezen over de wet van de steniging konden zij dit gebod niet veranderen in hun kopieën, daarom bedekten zij het vers van de steniging toen zij het aan de profeet voorlazen. Het was op dat moment dat Abdullah Ibn Salam zei dat zij hun hand weghaalden zodat het vers duidelijk werd. Als zij de Thora hadden veranderd dan zou dit vers een van de belangrijke verzen zijn geweest voor de Joden om te verwijderen.

Ook, telkens wanneer de profeet aan hen (de Joden) vroeg over de profetieën over hem in de Thora waren zij ook niet bij machte om die te verwijderen, en zij reageerden door te zeggen dat die niet over hem gingen en dat zij nog steeds wachtten op de profeet in hun Thora.

Abu Dawud vertelde in zijn collectie dat Ibn Umar zei:

Een groep  Joden nodigden de boodschapper van Allah uit in een huis. Toen hij daar aankwam vroegen zij hem: O Abu Qasim, een van onze mannen heeft overspel gepleegd met een vrouw, wat is uw oordeel over hem? Toen plaatsten zij een kussen en vroegen de boodschapper van Allah om erop te zitten. Toen zei de boodschapper van Allah: Breng mij de Thora. Toen zij het brachten, verwijderde hij de kussen onder hem en plaatste de Thora erop en zei: Ik geloof in jou en in degene die jou geopenbaard heeft, toen zei hij: Breng me een van jullie die de meeste kennis heeft. Dus brachten zij hem een jonge man die hem het verhaal van de steniging vertelde.

De geleerde zeiden: Als de Thora corrupt was geweest zou hij het niet op de kussen geplaatst hebben en zou hij niet gezegd hebben: Ik geloof in jou en in degene die jou geopenbaard heeft. Deze groep geleerden zeiden: Allah zei:

En het Woord van jouw Heer is tot voltooiing gekomen in waarachtigheid en rechtvaardigheid. Niemand kan Zijn Woorden veranderen. En Hij is de Alhorende, de Alwetende.    

En de Thora is Allah’s woord. (Ibn Qayyim al-Jawziyyah, Ighathat Al Lahfan, deel 2, p. 351; vetgedrukt en onderstreept is door ons ingevoerd)

Zoals al eerder aangegeven, de geleerden zijn het erover eens dat Muhammad niet met de Thora zou hebben gedaan wat hij gedaan heeft als de Thora corrupt zou zijn geweest. Om deze reden, redeneren zij, kon de tekst van de Thora niet corrupt zijn. Moslims komen er dus behoorlijk bekaaid vanaf wat betreft het vinden van bewijs voor hun bewering van Tahrif al-Nass. Zij houden zich echter vast aan twee ahadiet van Ibn Abbas waarin hij lijkt te spreken over Tahrif al-Nass:

Narrated Ubaidullah bin Abdullah bin Utba: Ibn Abbas said, “O Muslims? How do you ask the people of the Scriptures, though your Book (i.e. the Quran) which was revealed to His Prophet is the most recent information from Allah and you recite it, the Book that has not been distorted? Allah has revealed to you that the people of the scriptures have changed with their own hands what was revealed to them and they have said (as regards their changed Scriptures): This is from Allah, in order to get some worldly benefit thereby.” Ibn Abbas added: “Isn’t the knowledge revealed to you sufficient to prevent you from asking them? By Allah I have never seen any one of them asking (Muslims) about what has been revealed to you.” (Sahih al-Bukhari, Volume 3, Book 48, Number 850)

Narrated ‘Ubaidullah bin ‘Abdullah: ‘Abdullah bin ‘Abbas said, “O the group of Muslims! How can you ask the people of the Scriptures about anything while your Book which Allah has revealed to your Prophet contains the most recent news from Allah and is pure and not distorted? Allah has told you that the people of the Scriptures have changed some of Allah’s Books and distorted it and wrote something with their own hands and said, ‘This is from Allah,’ so as to have a minor gain for it. Won’t the knowledge that has come to you stop you from asking them? No, by Allah, we have never seen a man from them asking you about that (the Book Al-Qur’an) which has been revealed to you.” (Sahih al-Bukhari, Volume 9, Book 93, Number 614; see also Volume 9, Book 92, Number 461)

Er zijn echter een aantal dingen die over deze a hadiet gezegd kunnen worden.

1. Ibn Abbas gaat met deze uitspraak linea recta tegen de getuigenis van Allah en Muhammad in, die niet alleen nooit deze woorden hebben uitgesproken over de Thora en Evangelie, maar in het geval van Allah juist Muhammad (en dus ook de moslims) het bevel gaf om naar de mensen van het Schrift te gaan als hij twijfelde aan wat Allah aan hem geopenbaard had (10:94) en in het geval van Muhammad juist verklaarde dat hij in de Thora geloofde die de Joden naar hem brachten en die hij op zijn kussen plaatste.
2. Wanneer Ibn Abbas zegt dat de Schrift van de mensen van het boek corrupt is gaat hij naar een specifieke tekst uit de Koran waar Allah zogenaamd zegt dat de Schrift van de Joden en Christenen corrupt zou zijn. Die tekst is 2:79. Van deze tekst hebben wij al gezien dat 1) het niet spreekt over alle joden maar een gedeelte van hen, 2) dat het over Joden gaat die de Schrift niet kennen, maar slechts gissen en 3) niet over de Thora gaat maar over iets anders dat zij naast de Thora schreven. 4) Overigens gaat het al helemaal niet over Christenen maar slechts over een groep onder de Joden op het Arabisch Schiereiland. Het vers dat Ibn Abbas dus aanhaalt om verband te leggen met Tahrif Al-Nass ondersteunt Tahrif Al-Nass juist niet.
3. Als laatste wil deze ahadiet niet persé zeggen dat Ibn Abbas kritiek had op de Thora en Evangelie in hun originele Hebreeuwse en Griekse versies. Deze boeken waren ook vertaald in het Arabisch en in een van zijn punten van kritiek over de corruptie van de tekst haalt Ibn Kathir dan ook specifiek de arabische versies aan. [8] Ibn Abbas kan het hier net zoals Ibn Kathir over de Arabische versies hebben van de Thora en Evangelie.

Zo zien wij dan, als wij de islamitische bronnen allemaal nagaan dat Tahrif al-Mana (corruptie door interpretatie) de enige danwel dominante mening was onder de eerste generaties moslims. Dit is de getuigenis van:

1. Allah
2. Muhammad
3. De Sahaba (kompanen)
4. De Tabi’un (de opvolgers van de kompanen)
5. De geleerden uit de eerste paar eeuwen (Ibn Ishaq, Muqatil, Ibn Qutayba, Ibn Ibrahim, Bukhari, Abu Dawud, Al-Tabari, etc)

Voor moslims zou de getuigenis van de eerste twee in de lijst al voldoende moeten zijn. Tahrif al-Nass is volledig absent, maar is juist waar moslims hedendaags voor pleiten. En zij erkennen daarmee ook de noodzaak van Tahrif al-Nass omdat zij weten dat de Islam met alleen Tahrif Al-Mana volstrekt onhoudbaar is. Daarom zijn zij ook zo gedreven en vastbesloten in hun zoektocht naar bewijs voor de corruptie van de tekst van de Thora en Evangelie. Het is echter pas tegen de tijd van Al-Muqaddasi (eind 10^e eeuw) en Ibn Hazm (11^e eeuw) dat Tahrif al-Nass echt tractie krijgt onder de Islamitische geleerden. Maar dat is een goede 350 jaar na de dood van Muhammad! Er is nagenoeg niemand te vinden in de eerste 300 jaar van de Islam die dacht dat de tekst van de Thora en Evangelie veranderd was. Helaas voor moslims zullen zij zich hiervoor op een andere bron moeten beroepen dan Allah en Muhammad, met wie zij met hun huidige houding in directe contradictie staan.

Conclusie

De vernietigende conclusie voor moslims is dat noch Allah in de Koran, noch Muhammad in de Hadiet hun beschuldiging van het knoeien met de tekst van de Thora en Evangelie bevestigen. Zij bevestigen juist de integriteit van de vorige boeken. Ook Ibn Abbas doet dat, al hebben wij tegenstrijdige getuigenissen van hem waarvan zijn getuigenis van Tahrif al-Mana conform dat van de Koran en de Sunnah van Muhammad zijn, terwijl zijn getuigenissen van Tahrif al-Nass in tegenstrijd zijn met wat Allah en Muhammad zeggen. In dit geval hebben moslims twee opties:

1. Of Ibn Abbas was het met Allah en Muhammad eens en dus moeten zij de ahadiet verwerpen waar hij beweert dat de tekst van de Thora en Evangelie corrupt zijn, maar dan moeten zij erkennen dat de tekst van de Thora en Evangelie die wij vandaag hebben nog intact is en is de Islam niet waar.
2. Of Ibn Abbas sprak Allah en Muhammad tegen en had dus gelijk dat de tekst van de Thora en Evangelie corrupt zijn, maar dan erkennen zij dat Allah en Muhammad het mis hadden en dat Ibn Abbas beter wist dan zij en ook in dit geval is de Islam niet waar.

Welke van de twee het ook is: de Islam is niet de ware religie!

Er is natuurlijk ook een derde optie voor moslims: ondanks al het voorgaande gewoon doen alsof het allemaal helemaal niets uitmaakt en je vastklampen aan wat Ibn Abbas heeft gezegd. Want anders heeft het geen zin om nog moslim te zijn. En dat is natuurlijk uitgesloten.

Voetnoten

[1] Tafsir Ibn Abbas: (And when there cometh unto them a messenger from Allah, confirming) conforming in traits and description (that which they possess) of the Book, (a party of those who have received the Scripture fling the Scripture of Allah) i.e. the Torah (behind their backs) disbelieving in what it contains of the traits and description of Muhammad (pbuh) nor did they exposit this (as if they knew not) as if they were ignorant people who knew nothing.

[2] http://www.qtafsir.com/index.php?option=com_content&task=view&id=776&Itemid=60

[3] http://www.qtafsir.com/index.php?option=com_content&task=view&id=525&Itemid=46

[4] Voor de verschillende classificaties (sahih, hasan, da’if en mawdu) zie “Basics of Hadith” op http://www.studying-islam.org/articletext.aspx?id=1321 :

Hasan (Good)

It is that hadith which does not contain a reporter accused of lying, it is not shadh and the hadith has been reported through more than one sanad. As defined by Imam Tirmizi.

The Hasan hadith is that which has following charateristics:
(i) Its chain of transmitters is continuous and there is no missing person in the chain of narrators.
(ii) The narrators are God-fearing, trustworthy in their religion with righteous conduct (adl).
(iii) The narrators are comparatively less accurate but have a good memory (dabt).
(iv) It is not an isolated (shadh) hadith.
(v) It has no hidden defect (mudallis)

Both categories, the Sahih and Hasan are used as a proof and are to be acted upon*.
[*Sheikh Ibn Uthaimin. Fatawa Islamiyah, Vol. 7, pg. 162]

[5] Een goed voorbeeld is het feit dat moslims iemand als Ibn Abbas als een van de meest betrouwbare moslims ooit achten, maar wij hebben tegenstrijdige verhalen van Ibn Abbas. In Bukhari Volume 5, Book 58, Number 190 zegt hij de Muhammad 13 jaar in Mecca woonde, in Bukhari Volume 5, Book 59, Number 741 zegt hij ineens dat Muhammad 10 jaar in Mecca woonde, maar in Sahih Muslim Book 030, Number 5805 maakt Ibn Abbas er ineens 15 jaar van. Volgens Ibn Abbas stierf Muhammad op 63 jarige leeftijd volgens Bukhari 190, maar op 65 jarige leeftijd in Muslim 5805.Maar volgens Anas Bin Malik was Muhammad 60 toen hij stierf. Volgens de criteria die moslims dus toepassen op Hisham bin Sa’d in Sunan Abu Dawud 4434 is Ibn Abbas niet betrouwbaar en zijn alle ahadiet die van hem of door hem komen da’if. Natuurlijk zullen moslims dit nooit accepteren, maar het is wel tekenend dat zij deze conclusie weigeren wanneer het op Ibn Abbas wordt toegepast, maar accepteren wanneer het op Hisham bin Sa’d wordt toegepast. Het hangt er dus vanaf of het de zaak van moslims goed uitkomt of niet.

[6] http://www.qtafsir.com/index.php?option=com_content&task=view&id=525&Itemid=46

[7] Ibn Abbas zegt in een andere hadiet uit Bukhari dat de woorden van Allah’s boeken niet kunnen worden veranderd:

100. The words of Allah Almighty, “It is indeed a Glorious Qur’an preserved on a Tablet.” (85:21-22 “By the Mount and an Inscribed Book” (52:1-2): Qatada said that “mastur” means “written”. “Yasturun” (68:1) means “they inscribe”, and the Umm al-Kitab (43:4) is the whole of the Qur’an and its source. [He said that] “ma talfizu” (50:18) means: “He does not say anything but that it is written against him.” Ibn ‘Abbas said, “Both good and evil are recorded,” and “yuharrufuna” (4:46) means “they remove”.NO ONE REMOVES THE WORKS OF ONE OF THE BOOKS OF ALLAH ALMIGHTY, BUT THEY TWIST THEM, INTERPRETING THEM IMPROPERLY. “Dirasatihim: (6:156) means “their recitation” “Wa’iyya” (69:12) is preserving, “ta’iha” (69:12) means to “preserve it”. “This Qur’an has been revealed to me by inspiration that I may warn you,”meaning the people of Makka, “and all whom it reaches”(6:19) meaning this Qur’an, so he is its warner. (Aisha Bewley, Sahih Collection of al-Bukhari, 100. Book of Tawhid (the belief that Allah is One in His Essence, Attributes and Actions); bron)

[8] <they say: “This is from Allah,” but it is not from Allah;>

As for Allah’s books, they are still preserved and cannot be changed.” Ibn Abi Hatim recorded this statement. However, if Wahb meant the books that are currently in the hands of the People of the Book, then we should state that there is no doubt that they altered, distorted, added to and deleted from them. For instance, the Arabic versions of these books contain tremendous error, many additions and deletions and enormous misinterpretation. Those who rendered these translations have incorrect comprehension in most, rather, all of these translations. If Wahb meant the Books of Allah that He has with Him, then indeed, these Books are preserved and were never changed. (Tafsir Ibn Kathir – Abridged, Volume 2, Parts 3, 4 & 5, Surat Al-Baqarah, Verse 253, to Surat An-Nisa, verse 147 [Darussalam Publishers & Distributors, Riyadh, Houston, New York, Lahore; First Edition: March 2000]