Aboe Ismail negeert uitnodiging Deo Volente NL
Al jaren hopen zowel moslims als christenen op een theologisch debat omtrent de Islam en het Christendom. We kennen de beelden uit Amerika, Zuid-Afrika en de straat-discussies in het Londense Hyde park. Maar Nederland, dat ooit een mekka van theologische geleerdheid mocht heten, blijft een beetje achter.
Het is dan ook geen wonder dat zowel moslims als christenen ons met enige regelmaat vragen wanneer ons volgende debat zal zijn. Zelf zijn we ook van mening dat het weer tijd wordt voor een scherp onderonsje. Eentje op niveau dit keer. Nadat wij, om verschillende redenen, een debat organiseerden met Maiwand Al Afghani en Bilal Keizer is het nu de hoogste tijd om te doen wat echt aankomt bij moslims en christenen: een formeel debat met een sheikh of bekende Islamitische spreker.
Waarom kunnen buitenlandase moslims als Shabir Ally en Adnan Rashid wel ingaan op uitnodigingen van apologetische christenen terwijl men in Nederland stil blijft? Zal het niveau in Nederland daadwerkelijk blijven steken bij Hans Jansen versus Abdul-Jabbar van der Ven of komen er populaire, goed gefundeerde Islamitische sheiks of apologeten uit hun moskee om de christenen te voorzien van de mogelijkheid om hun beweringen op waarheid te toetsen. Want het is niet zo dat de door ons benaderde Nederlandse moslimsprekers zo stil zijn over het christelijk geloof. Loop het rijtje maar af: Nourdeen Wildeman, Arnoud van Doorn, Aboe Ismail, Abdul-Jabbar van der Ven, Umair Aboe Asiya, Maiwand en Bilal Keizer. Dit zijn allemaal geen moslimsprekers die hun mening binnenshuis houden omtrent het Christendom. Maar om één of andere reden willen zij zich niet wagen aan een formeel, theologisch debat.
De kritiek op het christendom, zonder het debat aan te willen, is de reden waarom onze onbeantwoorde uitnodigingen uiteindelijk openbaar zijn gemaakt. We zien namelijk dat een niet geringe groep Islamitische sprekers het christelijk geloof graag op de korrel neemt om daarna de zegeningen van het eigen publiek in ontvangst te nemen. Maar wanneer een theoloog/apologeet hen vervolgens in een nette e-mail vraagt deze beweringen te bewijzen, komt er nog geen letter terug. Mochten we ooit een reactie ontvangen met enkel het woord “nee” erin, dan zou dit voor ons aanvoelen als een verbetering in de communicatie.
Tegelijkertijd moet gezegd worden dat jongemannen ons af en toe uitnodigen voor een debat. Hier gaan we – uiteraard middels een nette e-mail – meestal niet op in. Dit omdat we niet langer accepteren dat de imams en geleerden zich verschuilen achter hun jongeren. We begrijpen hun insteek best: als wij van de jongeren zouden “winnen” kan de Islamitische gemeenschap nog altijd beweren dat wij het alleen durven op te nemen tegen jongeren die nog niet voldoende scholing hebben gehad in de materie en dat we tegen een islamitische geleerde kansloos zijn. Wanneer wij van de jongeren zouden “verliezen” zou men kunnen zeggen dat deze doorgewinterde christelijke apologeten het een jonge moslim niet eens moeilijk kunnen maken, laat staan een geleerde. Dat is een win-win situatie voor de Ummah.
Dat leggen ze allemaal in de waagschaal wanneer zij (de geleerden) opeens in het openbaar tegenover Deo Volente NL staan. En waarom zouden ze dat risico lopen? De winkel draait goed zonder debat. De leugens en halve waarheden worden geslikt door het publiek waarop zij zich richten. Een debat aangaan zal dit alleen maar kunnen verpesten. Maar dat op zichzelf is veelzeggend. Men wordt in zo’n geval niet gedreven door oprechtheid en heeft kennelijk ook niet het zelfvertrouwen de bronnen dusdanig goed te kennen dat het opzij zetten van dit stel christenen een koud kunstje is. Want of ze die kans zouden laten passeren, na alles wat wij geschreven hebben over de Islam, valt te betwijfelen. Deze uitleg klinkt misschien wat cynisch, maar houd u er rekening mee dat wij een aantal jaar ervaring hebben met het “onderhandelen” over een debat met moslimsprekers. Die ervaring leert dat aansprekende moslims nog weleens toezeggingen doen en zich later terugtrekken of worden gebruikt als lokmiddel om ons toch weer bij zo’n jongere uit te laten komen.
Aboe Ismail
En dan was er recentelijk de kwestie rondom Aboe Ismail van de As-Soennah moskee in Den Haag. Onze mails aan hem en Al-Yaqeen hebben na acht weken geen enkele reactie teweeggebracht. Ook onze openbare uitnodiging van drie weken later heeft geen contact opgeleverd. Sheikh Aboe Ismail zwijgt en dat is voor hem misschien wel het meest verstandige. Maar wat ons betreft zal iedereen moeten accepteren dat de lessen die Aboe Ismail geeft, waarin hij kritiek uit over het Christendom, nooit zijn getoetst tegenover christenen zelf. Laat men ook beseffen dat de website van Al-Yaqeen, die vol staat met slecht geschreven artikelen over het christendom, op geen enkele wijze geloofwaardig is. Dit aangezien de makers van die artikelen niet naar buiten komen om geleerde christenen, wiens religie zij onder de loep zeggen te nemen, van hun bewijzen te voorzien. Al-yaqeen heeft genoeg vragen voor christenen op haar website, maar beantwoordt zelf geen vragen. Dat is ontzettend jammer voor zowel moslims als christenen die graag een debat zouden zien.
Voor wie zich afvraagt welke onderwerpen wij dan hadden willen bespreken met Al-Yaqeen kunnen we zeggen dat er heel veel opties zijn. Het kan natuurlijk gaan over de betrouwbaarheid van de Christelijke en Islamitische bronnen, maar ook over het Islamitische terrorisme van tegenwoordig en de vraag of dit al dan niet kan worden gelegitimeerd vanuit de bronnen van de Islam. Maar ook de kruisiging van Jezus en het pad van Muhammad als moreel voorbeeld zijn wat ons betreft welkome onderwerpen.
Mocht Al-Yaqeen alsnog interesse hebben: onze deur staat open. Wat betreft onze pogingen om Aboe Ismail te spreken te krijgen, laten we het hierbij. Tegelijkertijd zullen we gaan uitkijken naar nieuwe (aansprekende) gesprekspartners en wij vragen u dan ook om ons in gebed te houden. Wij geloven in ons doel en kijken met u samen uit naar waar God het brengt.
Gods zegen
